Дзень св. Валянціна стаў у апошнія гады «модным» дзякуючы таксама і дзейнасці кветачнага бізнесу, для менш пабожных людзей — гэта дзень, калі яны дораць кветкі сябру ці сяброўцы. Для немцаў дзень 14 лютага лічыўся ракавым днём, днём нестабільнасці і нешанцавання. Касцёл свядома адзначаў успамін св. Валянціна менавіта ў гэты дзень.
Св. Барбара яшчэ і сёння пабуджае многіх хрысціянаў 4 снежня, у дзень, калі адзначаецца яе ўспамін, па старым звычаі зразаць галінкі вішні і ставіць іх у збан з вадой. Тады яны будуць цвісці на свята Нараджэння Пана. Яны з’яўляюцца галінкамі любові, якія сярод халоднай зімы дапамагаюць ёй цвісці, саграваюць і змяняюць халодныя сэрцы.
Арханёл Міхал лічыцца найвялікшым з анёлаў. Яго імя азначае: «Хто як Бог?». Успамін арханёла Міхала, які адзначаецца 29 верасня, шануецца таксама і пратэстантамі. Менавіта да гэтага дня Ёган Себасцьян Бах стварыў кантату «І ўзнялася бітва». Бах апісвае нябесную барацьбу арханёла Міхала з сіламі цемры. Часта яго малююць з вагамі, на якіх ён усё ўзважвае. Таксама ён лічыцца абаронцам людзей.
Імя «Анзэльм» азначае «абаронены багамі». Св. Анзэльм, паводле словаў яго біёграфа, св. Эдмара, быў вядомы як вельмі прыязны чалавек. Характэрнаю для яго была «тэалогія, прасякнутая малітваю», — гэта фармуліроўка дзякуючы яму стала ўстойлівым паняццем.
Св. Тэрэзу з Лізьё называюць «Малой» Тэрэзай у адрозненне ад Тэрэзы Вялікай з Авіла. Нехта можа яе не ўспрымаць, лічыць сентыментальнай, заціснутай у старых формах пабожнасці. На самай справе гэтая маладая дзяўчына мела адвагу, каб зламаць усе духоўныя рамкі, якімі яе хацелі абмежаваць, і пайсці сваім уласным шляхам — быць як дзіця.
Св. Антоній паходзіць не з першых гадоў Касцёла, таму яго жыццё можна прасачыць з гісторыі. Ён нарадзіўся ў 1195 г. у Лісабоне і ў 1231 г. памёр у Арчэлла (горад на поўдні Італіі). Наўрад ці якога іншага святога людзі любяць так, як св. Антонія. Італьянцы называюць яго проста – «Il Santo», што значыць «Святы». Шмат вернікаў адчуваюць да яго бязмежны давер. Калі вы штосьці згубілі, прасіце ў «Антонія, які ўсё губляе», ён дапаможа ў пошуках (часам так любяць пажартаваць католікі. – А.Ш.). І многія кажуць, што гэта, сапраўды, дапамагае. У многіх касцёлах каля фігуры св. Антонія стаіць скрынка для ахвяраванняў, куды вернікі кідаюць свае грошы на патрэбы бедных. Успамін св. Антонія адзначаецца 13 чэрвеня.
Біёграфы згодныя ў тым, што, напэўна, ні адзін са святых не спрыяе так ззянню вобраза Хрыста ў гэтым свеце, як св. Францішак. Ён — святы любові і радасці, беднасці і ўнутранай свабоды, святы з любячым сэрцам і вялікай прастатою, якая скарыла людскія сэрцы яшчэ пры яго жыцці. Яго ўспамін адзначаецца 4 кастрычніка.
У Танзаніі, дзе працуюць святары з нашага ордэну, калі адзначаецца ўспамін св. Блажэя і веруючым удзяляецца асаблівае благаслаўленне, касцёл перапоўнены хрысціянамі. Але таксама шмат мусульманаў прыходзяць у гэты дзень, 3 лютага, у каталіцкі касцёл. Відавочна, што людзі шукаюць Божага благаслаўлення менавіта тады, калі ім пагражае хвароба.
Анзэльм Грун
Убач у кожным тугу па любові
Не дазволь цалкам запанаваць чалавечаму
Імя «Анзэльм» азначае «абаронены багамі». Св. Анзэльм, паводле словаў яго біёграфа, св. Эдмара, быў вядомы як вельмі прыязны чалавек. Характэрнаю для яго была «тэалогія, прасякнутая малітваю», — гэта фармуліроўка дзякуючы яму стала ўстойлівым паняццем.
Св. Тэрэзу з Лізьё называюць «Малой» Тэрэзай у адрозненне ад Тэрэзы Вялікай з Авіла. Нехта можа яе не ўспрымаць, лічыць сентыментальнай, заціснутай у старых формах пабожнасці. На самай справе гэтая маладая дзяўчына мела адвагу, каб зламаць усе духоўныя рамкі, якімі яе хацелі абмежаваць, і пайсці сваім уласным шляхам — быць як дзіця.
Св. Антоній паходзіць не з першых гадоў Касцёла, таму яго жыццё можна прасачыць з гісторыі. Ён нарадзіўся ў 1195 г. у Лісабоне і ў 1231 г. памёр у Арчэлла (горад на поўдні Італіі). Наўрад ці якога іншага святога людзі любяць так, як св. Антонія. Італьянцы называюць яго проста – «Il Santo», што значыць «Святы». Шмат вернікаў адчуваюць да яго бязмежны давер. Калі вы штосьці згубілі, прасіце ў «Антонія, які ўсё губляе», ён дапаможа ў пошуках (часам так любяць пажартаваць католікі. – А.Ш.). І многія кажуць, што гэта, сапраўды, дапамагае. У многіх касцёлах каля фігуры св. Антонія стаіць скрынка для ахвяраванняў, куды вернікі кідаюць свае грошы на патрэбы бедных. Успамін св. Антонія адзначаецца 13 чэрвеня.
Біёграфы згодныя ў тым, што, напэўна, ні адзін са святых не спрыяе так ззянню вобраза Хрыста ў гэтым свеце, як св. Францішак. Ён — святы любові і радасці, беднасці і ўнутранай свабоды, святы з любячым сэрцам і вялікай прастатою, якая скарыла людскія сэрцы яшчэ пры яго жыцці. Яго ўспамін адзначаецца 4 кастрычніка.
Будзь уважлівым на сваім шляху