Ці лягчэй веруючай жанчыне ўспрыняць і перажыць цяжарнасць і роды? Папросім паразважаць пра гэта Вольгу Голуб з Гомеля, доўлу, кансультанта па грудным кармленні, маці чацвярых дзетак.

Гэты матэрыял будзе карысны для спецыялістаў і валанцёраў, якія працуюць у сферы перадабортнага кансультавання, — у ім У. Віллер апавядае пра свой досвед працы.

Сёння ў ЗША і многіх краінах Заходняй Еўропы даволі распаўсюджаныя перынатальныя хоспісы — установы, дзе аказваецца псіхалагічная і медыцынская дапамога бацькам, якія чакаюць нараджэння дзіцяці з цяжкім дыягназам. У Беларусі пакуль што няма такіх установаў.

У чацвертым, апошнім, артыкуле цыкла публікацый «Маральна-псіхалагічныя аспекты аборту» мы дэталёва разглядзім сімптомы посттраўматычнага стрэсавага разладу, да якога прыводзіць постабортны сіндром.

Працягваючы цыкл артыкулаў «Маральна-псіхалагічныя аспекты аборту», у трэцім артыкуле звернем нашую ўвагу на праблему постабортнага сіндрому і абарончых механізмаў, да якіх прыводзіць аборт. 

Матэрыял прысвечаны развіццю гістарычнай думкі ў пытанні аборту і яго вызначэння, у тым ліку хрысціянскай Традыцыяй, а таксама пазіцыі Настаўніцтва Касцёла адносна аборту.

Тэме ацэнцы аборту з пункту гледжання маралі і яго псіхалагічных наступстваў прысвечаны цыкл артыкулаў Ганны Качалкі.

Выдавецтва «Pro Christo» прапануе ўвазе чытачоў выданне катэхізіса, прысвечанага тэме сямейнага жыцця. Катэхізіс быў падрыхтаваны напярэдадні Восьмай сусветнай сустрэчы сем’яў, якая адбудзецца ў Філадэльфіі 22–27 верасня 2015 года.

Аб шкоднасці ўжывання алкаголю напісана шмат кніг, але выданняў, якія распавядаюць пра праблему злоўжывання алкаголю цяжарнымі жанчынамі, безумоўна, замала. Дапускаем, што шмат каму ўвогуле невядомы англійскі тэрмін Fetal Alcohol Syndrome (фетальны алкагольны сіндром (ФАС), або алкагольны сіндром плода), які можна перакласці на нашу мову наступным чынам — пасляалкагольнае пашкоджанне плода. ФАС — гэта спалучэнне прыроджаных псіхічных і фізічных дэфектаў, якія ўпершыню праяўляюцца пры нараджэнні дзіцяці і застаюцца ў яго на ўсё жыццё.

Нельга спазнаць чалавека, яго радасці і клопат, не прымаючы ўдзелу ў яго жыцці. Часта знешне моцныя і шчаслівыя людзі чакаюць нашай дапамогі і падтрымкі, перажываюць сямейныя трагедыі і хваробы ў поўнай адзіноце. І толькі Бог ніколі не пакідае сваіх дзяцей.