Перажываючы цяжкія часы, мы, хрысціяне, часта ўзгадваем (і нагадваем іншым) пра Кнігу Ёва са Старога Запавету — маў­ляў, будзь цярплівы, як Ёў. А як гэта? Пра значэнне кнігі Ёва ці­кава разважаў у сваіх лекцыях праваслаўны святар, прафесар, айцец Аляксандр Мень.

«Як бы цяжка ў жыцці ні было, я заўсёды памятаю словы мудрых людзей пра тое, што Бог не дапускае крыжа,
які б пераўзыходзіў сілы чалавека». Чытайце сведчанні людзей, якія захацелі падзяліцца тым, як яны пераносяць свае хваробы і пакуты

«Часам мы ў разгубленасці думаем: што значыць прымаць крыж, як яго прымаць і як з ім жыць?» Чытайце разважанні на гэтую тэму вядомага каталіцкага прапаведніка айца дамініканіна Адама Шустака ОР

Больш не магу маўчаць. Неабходна кудысьці выліць мой крык. Гэтая гісторыя пачалася прыкладна год таму, хаця, калі быць шчыраю, яна цягнецца з дзяцінства.

З пачаткам Вялікага посту, з Папяльцовай серады, мы часта будзем чуць заклік, з якога Езус пачаў сваю прапаведніцкую дзейнасць, — заклік да пакаяння: «Кайцеся, бо наблізілася Валадарства Нябеснае» (Мц 4, 17).

У хрысціянскім жыцці страх сам па сабе не з’яў­ляецца грахом, але можа вясці да граху...

Каб ствараць, Бог вызваляў вялікую моц слова, моц, пра якую мы ведаем вельмі мала.

Пасля Імшы на 12.00 у полацкім касцёле святога Андрэя Баболі гэтыя мамы і таты не спяшаюцца вяртацца са сваімі дзецьмі дахаты, а захо­дзяць яшчэ ў дом сясцёр эўхарыстак...

Рэкалекцыйны дом святога Юзафа ў Оршы запрашае на курсы, рэкалекцыі, сустрэчы, якія могуць дапамагчы чалавеку ў рэалізацыі яго хрысціянскага паклікання, у паглыбленні адносінаў з Богам. Вельмі раім выкарыстаць такую магчымасць і прапануем вам, дарагія чытачы, расклад курсаў на студзень-май 2018 г.

Я звычайная, найзвычай-ней-ша-я. Часам мне здаецца, што я святая, а потым гляджу на сябе ў люстэрка — і святасць заканчваецца. Там, у адлюстраванні, бачу пражыты дзень. І што ў ім?..