Не ўсе іх разумеюць. Адны дзівяцца: вось не надакучыць жа ім штогод мераць зямлю ўласнымі нагамі! Другія паблажліва пасмейваюцца: як няма чым заняцца, дык няхай сабе паходзяць, паспяваюць. Трэція настроеныя больш непрыймальна і нават агрэсіўна: і чаго швэндаюцца то там, то тут са сваім крыжам? Гэтыя, з апошніх, могуць і пальцам каля скроні пакруціць, убачыўшы калону пілігрымаў з крыжам на чале ды з харугвамі.  А пілігрымы ідуць сабе далей, кіламетр за кіламетрам, ад вёскі да вёскі, ад ранішняй малітвы да Ружанца, ад літаніі, Крыжовага шляху да святой Імшы, якая цэлебруецца часта пад адкрытым небам, на імправізаваным алтары з каменняў, а то ў бліжэйшым на пілігрымскім шляху касцёле ці капліцы. Чаго шукаюць, пра што прагнуць расказаць Богу, для каго імкнуцца выпрасіць у Яго благаслаўлення гэтыя людзі штогод у пілігрымках ці то ў Будслаў, ці ў Росіцу, Гудагай, Тракелі, Вільню?..

Мы вельмі радыя
бачыць вас на сайце
часопіса «Ave Maria».
Гэта плён працы
неабыякавых людзей,
якія з радасцю ствараюць
гэты часопіс для вас.

Падпіска
Ахвяраванні

Сайт часопіса „Ave Maria“ Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Рыма-каталіцкага Касцёла ў Беларусі

Часопіс існуе дзякуючы вашым ахвяраванням. Сёння мы просім вашай дапамогі — нават невялікая сума падтрымае нас.

Падрабязней