Лекі супраць атрафіі любові

Шостая Велікодная нядзеля, год В (10.05.2015)

Езус сказаў сваім вучням: «Як Мяне палюбіў Айцец, так і Я палюбіў вас. Заставайцеся ў Маёй любові. Калі будзеце захоўваць Мае запаведзі, застанецеся ў любові Маёй, як і Я захаваў запаведзі Айца Майго і застаюся ў Ягонай любові. Гэта Я сказаў вам, каб Мая радасць была ў вас, і каб радасць вашая была поўнай. Вось запаведзь Мая, каб вы любілі адзін аднаго, як Я палюбіў вас. Ніхто не мае большай любові за тую, калі хто жыццё сваё аддае за сяброў сваіх. Вы сябры Мае, калі робіце тое, што Я наказваю вам. Я ўжо не называю вас слугамі, бо слуга не ведае, што робіць ягоны гаспадар. Я ж назваў вас сябрамі, бо ўсё, што чуў ад Айца Майго, Я сказаў вам. Не вы Мяне выбралі, але Я выбраў вас і прызначыў, каб вы ішлі і прыносілі плён, і каб плён ваш трываў. Каб Айцец даў вам тое, чаго толькі папросіце ў імя Маё. Гэта наказваю вам, каб вы любілі адзін аднаго» (Ян 15, 9–17).

Лекі супраць атрафіі любові

Сёння Евангелле нагадвае нам пра любоў як жыццёвую праграму. Адразу кідаецца ў вочы, як яна патрэбная нам, калі мы паглядзім навокал: на войны, якіх выбухае ўсё больш, на распад дзяржаваў у Афрыцы, на знішчэнне сям’і ў Еўропе. Гэта праявы атрафіі любові ў розных формах. Таму заклік Пана Езуса адпавядае сапраўднай патрэбе чалавечага сэрца і свету, у якім мы жывем. Але нам не знайсці ў сабе патэнцыялу для гэткай любові. Яго мае ў сабе адзін толькі Бог. Ён адкрыў нам гэта, ахвяруючы свайго Адзінароднага Сына, каб уратаваць нас ад страху перад Ім самім і перад смерцю, каб вызваліць нас з няволі граху, якая вядзе да вечнай смерці. Аднак недастаткова адзін раз зачарпнуць гэтай любові ў перажыванні сакрамэнту пакаяння або Эўхарыстыі або святкуючы вялікую ўрачыстаць ці нават проста нядзелю. Трэба адкрыць, што мы кожны дзень, а можа і не аднойчы на працягу дня адчуваем патрэбу ў любові Езуса, якая прабачае нашую абмежаванасць, вяртае веру ў тое, што ёсць сэнс у высілках рабіць дабро насуперак абыякавасці, а магчыма і злосці іншых, якая раніць нашыя сэрцы, калі мы трацім сэнс свайго існавання. У гэтым значэнне словаў Езуса: «Заставайцеся ўва Мне, бо без Мяне нічога не можаце зрабіць» (пар. Ян 15, 5).

Гэта будзе магчыма, калі ў адказ на тое, што Бог адкупіў нас ад вінаў ахвяраю Любові Езуса і прыняў нас як сваіх сыноў і дачок, прывёўшы да ўдзелу ў Божым Валадарстве праз Уваскрасенне Хрыста, мы адважымся аддаць Богу ўласнае «я» з яго правамі і прэтэнзіямі на розныя формы шчасця і згодзімся, паддаўшыся дзеянню Духа Суцяшыцеля, выбраць адзінае жыццёвае права — права імкнуцца за Духам Любові. Можна назваць гэта адраджэннем, нараджэннем з Духа Святога, пра якое кажа Езус Нікадэму падчас начной размовы (гл. Ян 3, 1–13). Гэта раўназначна згодзе і прыняццю з рук Божых свайго новага «я», якое верыць, што пра ўсё, звязанае з нашым шчасцем, клапоціцца сам Бог. 

Гэтае новае «я» сына і дачкі Бога зможа, трываючы ў дыялогу з Уваскрослым Езусам, у сустрэчы з іншым чалавекам, скласці ў ахвяру частку сваіх патрэбаў і прагненняў, ідучы за Духам Любові і памятаючы пра еднасць, міласэрнасць і прабачэнне. Дух Любові дзейнічае так, што, сустракаючы іншага чалавека, мы памятаем пра яго годнасць у Божых вачах. Пан Езус як чалавек даваў сваю любоў не ўсяму чалавецтву адразу, а канкрэтным людзям, якіх выбраў сваімі вучнямі. Каб асвяціць іх у адкрытай ім праўдзе пра Айца, Езус у першую чаргу аддаваў ім уласнае жыццё. Як Сын Божы, Ён, зразумела, памятаў пра нас усіх. Давайце і мы гэтак жа будзем вучыцца любіць праз сустрэчу з канкрэтнымі людзьмі, у сям’і, у працы, у атачэнні. Ад нашага стаўлення да навакольных людзей залежыць, ці наблізім мы іх да духа Божага Валадарства, Духа Любові, ці пакінем па-за прастораю дзеяння Божага Духа, у пустэльні чалавечай абыякавасці. Ад нас з вамі залежыць, дакранецца ці не да іншых людзей гэты магутны знак Божага Валадарства, што дае жыццё.

Айцец Браніслаў Дашкевіч OP

Мы вельмі радыя
бачыць вас на сайце
часопіса «Ave Maria».
Гэта плён працы
неабыякавых людзей,
якія з радасцю ствараюць
гэты часопіс для вас.

Падпіска
Ахвяраванні

Сайт часопіса „Ave Maria“ Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Рыма-каталіцкага Касцёла ў Беларусі

Часопіс існуе дзякуючы вашым ахвяраванням. Сёння мы просім вашай дапамогі — нават невялікая сума падтрымае нас.

Падрабязней