Разважанні

Не забуду, але прабачу
02.11.2020
  Імкненне да сацыяльнай, палітычнай, эканамічнай, прававой справядлівасці — гэта маё законнае права як грамадзянкі. 
«Малітва на Акрэсціна вызваліла нас ад страху». Аповед пра малітоўны куток у валанцёрскім лагеры каля турмы на Акрэсціна
10.09.2020 | № 9 (306) 2020
Калі людзі сталі выходзіць з турмы на Акрэсціна ў Мінску пасля акцый пратэсту супраць фальсіфікацый на выбарах, стала страшна ― увесь свет здрыгануўся ад жорсткіх карных аперацый.
Хадзіць ці не хадзіць — вось у чым пытанне
17.07.2020 | № 6-8 (303-305) 2020
  Калі ў Беларусі не было зарэгістравана ніводнага хворага на COVID-19, а ў Еўропе зачыняліся святыні, некаторыя з нас з абурэннем і неразуменнем казалі, што трэба ж, наадварот, збірацца, больш маліцца, адпраўляць набажэнствы Крыжовага шляху, а не зачыняць дзверы касцёлаў! Трэба, трэба... Мы ж ведаем… Нам жа лепш бачна… А потым вірус даляцеў і да нас.
«Хлеба нашага штодзённага дай нам сёння...» Што спажываем?
10.06.2020 | № 1 (298) 2020
Просьба «хлеба нашага штодзённага дай нам сёння» ці не здаецца часам вам нейкай прахадной, умоўнай? Мне, на жаль, так... У мяне поўная лядоўня ежы, поўная шафа адзення, ёсць грошы ў гаманцы, а я прашу ў Бога хлеба штодзённага?
Малітва праслаўлення — дзіўная…
01.06.2020 | № 4 (301) 2020
Сваімі разважаннямі і досведам пра харызматычную малітву праслаўлення, якая стала шырока распаўсюджвацца ў Каталіцкім Касцёле ў другой палове ХХ ст. і называецца часам проста малітвай праслаўлення, дзеліцца Аляксандра Шчыглінская.
Маліцца заўсёды
26.05.2020
«Што, сур'ёзна? Маліцца заўсёды?»
5 спосабаў заставацца разважным католікам
21.05.2020
Большасць з нас ніколі не думала, што ў нас не будзе лёгкага доступу да сакрамэнтаў. Як нам захаваць сваю веру і адносіны з Хрыстом і Яго Касцёлам, калі ў многіх з нас няма магчымасці хадзіць у святыню?
Каб не страціць галоўнае…
05.05.2020 | № 3 (288) 2019
Любая страта баліць, бо пазбаўляе нас чагосьці патрэбнага і прыемнага ў фізічным або нематэрыяльным плане. Канешне, мы згаджаемся, што не выпадае «прыклейвацца» да рэчаў, прысвойваць Божыя дары і г.д., пакуль не наступае момант выпусціць іх з рук. Што тады адбываецца? Чаму мы так баімся паслабіць «абдымкі», якімі прыціскаем да сябе атрыманыя ад Бога даброты? Хіба Ён хоча забіраць, а не даваць?
У цені Усемагутнага
01.04.2020
Ра зважанні У такі час чым і як абараніць нам сябе ад бяды?
Разважанні на Адвэнт. Вы не ўяўляеце...
11.12.2019
П рапануем вам разважанні вядомага пісьменніка і спікера Мэцью Кэлі пра дзівосныя магчымасці, якія мы ўбачым толькі з Богам
Бездараж
14.11.2019
Апав яданне Ірыны Жарнасек
Ці дапамогуць кіслотна-жоўтыя ружы ў збаўленні?
24.10.2019 | № 11 (296) 2019
Ж ывучы ў свабодзе дзяцей Божых, мы можам адмовіцца ад рэчаў і дзеянняў, якія не прыносяць плёну ні ў нашым жыцці, ні ў свеце, забыцца пра «так прынята» і «так трэба»
«Набірацца новай адвагі...», або Смерць і страх
16.10.2019
Без ласкі Божай мы ніколі самі не падрыхтуемся да шчаслівай вечнасці
Любоў-дар. Урывак з кнігі «Чатыры віды любові»
21.06.2019
«Мэта бацькоў у тым, каб стаць непатрэбнымі. Тая хвіліна, калі мы скажам: «Я больш не патрэбны дзецям», стане нашаю ўзнагародаю»
Калі няма выйсця
07.06.2019 | № 4 (289) 2019
Вы адчувалі калі-небудзь, што нібыта ходзіце па лабірынце і пастаянна ўпіраецеся ў каменную сцяну?

Мы вельмі радыя
бачыць вас на сайце
часопіса «Ave Maria».
Гэта плён працы
неабыякавых людзей,
якія з радасцю ствараюць
гэты часопіс для вас.

Падпіска
Ахвяраванні

Сайт часопіса „Ave Maria“ Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Рыма-каталіцкага Касцёла ў Беларусі

Часопіс існуе дзякуючы вашым ахвяраванням. Сёння мы просім вашай дапамогі — нават невялікая сума падтрымае нас.

Падрабязней