Габрыэля Пузыня
Песня аб Найсвяцейшай Панне Марыі Вастрабрамскай
Святая Панна Марыя! Ззяеш
У Вострай Браме Ты яснай зоркай,
Карону з промняў іскрыстых маеш
І цешыш люд свой у долі горкай.
Нам лечыш раны душы, прычыны
Ўсіх нашых скрухаў адводзіш дзейна,
Аздоба ўсіх алтароў Айчыны
І тых, хто кліча Цябе, надзея.
Ідзе вандроўнік ці гурт стракаты
І раптам бачыць, застыўшы ў руху,
Нібыта цудам алтар узняты
І люд, што кленчыць прад ім на бруку.
Шчаслівай можна назваць сталіцу,
Што варту мае, — з Нябёс Дзявіцу.
Шчаслівы й той, хто Яе вітае
Малітвай шчырай. Ён ласку мае
І пад Яе абарону мкнецца,
Заўсёды прагне Яе апекі,
І наша вера струменем льецца,
Благаслаўляе святлом навекі!
Прад Ёй – Літвы Апякункай любай –
Люд верны кленчыць, малітвы ўзносіць,
Яна ж ратуе яго ад згубы,
Па веры цуды яму прыносіць.
Маліся, Маці, за нас Ты ў Небе
У нашай цяжкай зямной патрэбе!
Пад абарону Тваю ўцякаем,
Ва ўціску нашым Цябе ўпрашаем —
Не асірочвай нам Вострай Брамы,
І край наш родны, і нас таксама!
Ты каля Сына сядзіш на троне
У Небе вечным, у зор кароне.
Абраз Твой цудны для нас ратунак –
Ён Божай ласкі святы дарунак,
Ён абарона ва ўсіх цярпеннях,
Дае відушчасць сляпому зроку,
Дае ўспамогу, дае натхненне
І асвятляе нам шлях у змроку.
Вартуй нам Вільню! Сірот не кідай
Сярод злой буры, што твар свой шчэрыць.
Дала ж Ты прыклад змагання з крыўдай,
Дык паўтары гэты цуд яшчэ раз!
Пераклад з польскай мовы Ірыны Багдановіч