* * *
Люблю цябе, мой край,
І салаўіны гай,
І сінія аблокі,
Люблю цябе, мой край,
Азёрны, сінявокі!
Вясёлкавы дыван
На лузе тым квяцістым
І ранішні туман
З ракою серабрыстай.
І ў полі васілёк,
І сонца ў небе ясным,
Вясёлы той куток,
Дзе нарадзіўся шчасным.
Любоў-пераможца
Няхай цярніста
Наша дарога,
Я — аптымістка,
Я веру ў Бога.
Ён — наша радасць
І абарона,
Гэта не слабасць,
Не забабоны.
Яго апека
За намі крочыць,
З гэтай дарогі
Нам нельга збочыць,
Бо мы загінем,
Як немаўляткі,
На гэтым свеце
Без роднай маткі.
Калі любоўю
Сэрца палае,
Яму не страшна
Бяда ліхая.
Усе нягоды
Мы пераможам,
Толькі б не страціць
Любові Божай.
Божай Маці
Нашая Маці
І абарона,
зоркамі ззяе
ў Цябе карона.
Ты — Каралева,
поўная ласкі,
нібыта ружа —
гожая краска.
Ты нас ратуеш
ад асуджэння.
Ты нарадзіла
свету збаўленне.
Хоры анёлаў
Цябе праслаўляюць.
Людзі ў малітвах
Шчыра ўсклікаюць.
Благаслаўлёна
Панна ласкава,
Зорка світання
ў яснасці славы.
Самая гожая
райская Кветка,
у Тваёй апецы
ўсе Твае дзеткі.
г. Ліда