Пахвалёны Езус Хрыстус!

Вітаем вас, паважаныя чытачы.

Напачатку віншуем усіх з Новым годам. Хай ён будзе шчаслівым для вас. У нашай пошце таксама ёсць віншавальныя лісты. Са Святам Божага Нараджэння нас па­віншавалі Станіслаў Антонавіч Шыманоўскі са Слуцка, парафіяне з Дрысвятаў Бра­слаўскага раёна, Часлава Тамашэўская з Наваполацка і многія іншыя. Усім — вялікі дзякуй!

Вось што пішуць вернікі з Дрысвятаў: «У красавіку 2009 года пробашчам нашай парафіі быў прызначаны ксёндз Юрый Жаўняровіч. Родам ён з Мёраў, рэлігійную адукацыю атрымаў у Поль­шчы. Гэта чалавек шырокай эрудыцыі, асоба, якая глыбока разумее духоўныя і матэрыяльныя патрэбы людзей. Да яго хінуцца і старыя, і моладзь, нясуць яму сваё гора і радасць, дзеляцца смуткам і болем. Для кожнага ксёндз Юрый знойдзе словы суцяшэння і падтрымкі. Мена­­віта Пан Бог пасылае нам такіх святароў. 31 студзеня ў ксяндза Юрыя Жаўняровіча дзень нараджэння. Мы — усе парафіяне — жадаем яму зямнога шчасця, моцнага здароўя, апекі Божай Маці ва ўсіх справах і Божага благаслаўлення». Даслалі нам пара­фіяне таксама верш сваёй зямлячкі Аксаны Пукман, прысвечаны касцёлу Пятра і Паўла:

Касцёл святых 

Пятра і Паўла —

Святая святых для мяне.

Душэўны ратунак, спакой,

З табою і гора міне, 

А шчасце, дык толькі 

з табой.

І Часлава Тамашэўская ў сваім лісце даслала верш:

Вітаю Цябе, 

Езу наш каханы,

З нябёсаў малюсенькі 

Ты прыйшоў,

Мы клікалі на паратунак, 

Пане,

І Ты ў зямной цемры 

нас знайшоў. 

Іосіф Павучонак з вёскі Сынадворцы Шаркаўшчынскага раёна таксама даслаў нам вершы.

Мой Езу маленькі, 

мой Божа Вялікі,

Задумацца моцна 

нам трэба...

Як ты палюбіў чалавека

 навекі —

Зышоў на зямлю 

нават з неба.

Як бачым, натхненне не пакідае нашых чытачоў — і гэта цудоўна. І зусім не так важна, атрымліваюцца ў іх сапраўдныя вершы або гэта пакуль што недасканалыя спробы пяра. Кожны верш, незалежна ад яго мастацкай вартасці, робіць лепшым ха­ця б аднаго чалавека на свеце — яго аўтара. Натхнення ж вам і надалей.

Напрыканцы не магу не прыгадаць ліст, які засмучае і выклікае трывогу. Некалькі гадоў таму нам даволі рэгулярна пісала Ларыса Жлобіч з вёскі Дзераўное Стаўбцоўскага раёна. Вострыя гэта былі лісты. Жанчына з’яўляецца прыхільніцай адной з сектаў, на чале якой стаіць чалавек, што аб’явіў сябе прарокам. Палемізавалі мы з ёй, спрачаліся, і ў рэшце рэшт перапіска тая спынілася. І вось новы ліст. Прызнаюся, адкрывала яго са спадзяваннем, што нешта змянілася ў поглядах спадарыні Ларысы. На жаль, не... Нам застаецца толькі пама­ліцца за гэтую жанчыну, па­прасіць Пана Бога адарыць яе мудрасцю і ласкаю навяртання. Чым яшчэ мы можам ёй дапамагчы?

На гэтым мы развітваемся з вамі. Да новых сустрэч. За­ставайцеся з Богам.

 

Вера Галубовіч